vandaag op consultatie geweest bij de revalidatiearts om te bespreken of ik mag stoppen. Het is nu onder de vakantie nogal moeilijk regelbaar allemaal. Om helemaal te stoppen, vindt hij het nog wat vroeg. ZE zien nog steeds vooruitgang en zijn bang dat het de andere kant uitgaat als de controle wegvalt. Ik zit volgens hen nog niet aan mijn plafond. Er zou nog verbetering moeten inzitten. Dus de draad wordt terug opgenomen vanaf september. De therapie blijft dan kine en psycho.
Nu de volgende weken het hier thuis allemaal beredderen en rond krijgen en daarna zien we wel weer. De vermoeidheid speelt mij nog steeds parten.
donderdag 24 juli 2014
maandag 14 juli 2014
maandag 14 juli 2014
WauW, wat een vrijheid vandaag! Precies een half jaar geleden de laatste epilepsieaanval gehad, die nu met de medicatie onder controle is, dus mocht ik terug beginnen met autorijden. Heerlijk wat een gevoel. Niet meer op zoek naar een chauffeur of wachten tot er iemand naar de winkel moet. Nee, kids inladen en vertrekken. Ook zij keken er heel erg naar uit. Weer een stap verder. En wat voor 1?
dinsdag 8 juli 2014
dinsdag 8 juli 2014
hoi iedereen, hier alles in orde. Juist terug van een week niets doen in Turkije. Genieten is het juiste woord. Nu komt het echte leven er terug aan. Heel veel was en strijk. Maar dat hoort erbij, niet dat ik daar naar uitkijk.
Het enige wat mij een beetje tegen zat ginder: ik was er zo moe. En dat van weinig te doen, moet het dus nog steeds bekopen. Hoop dat dat ook stilaan betert, want voel mij daar wat jong voor. Maar als dat zo is, dan is dat maar zo. Dan moet ik er mee leren leven, net als dat dove, rare gevoel nog steeds aan de hele rechterkant van mijn lichaam.
Voor de rest wil ik iedereen bedanken die aan mijn verjaardag heeft gedacht. De wensen hebben Me deugd gedaan. Heb er die dag toch een paar keer aan gedacht dat ik blij mag zijn dat ik die nog heb kunnen vieren. Hoe langer ik erover nadenk, hoe akeliger ik het vind, maar ook hoe blijer ik ben dat het allemaal redelijk goed is afgelopen met mij.
Morgen terug aan het echte leven beginnen en vanaf donderdag terug revalideren. Groetjes
Het enige wat mij een beetje tegen zat ginder: ik was er zo moe. En dat van weinig te doen, moet het dus nog steeds bekopen. Hoop dat dat ook stilaan betert, want voel mij daar wat jong voor. Maar als dat zo is, dan is dat maar zo. Dan moet ik er mee leren leven, net als dat dove, rare gevoel nog steeds aan de hele rechterkant van mijn lichaam.
Voor de rest wil ik iedereen bedanken die aan mijn verjaardag heeft gedacht. De wensen hebben Me deugd gedaan. Heb er die dag toch een paar keer aan gedacht dat ik blij mag zijn dat ik die nog heb kunnen vieren. Hoe langer ik erover nadenk, hoe akeliger ik het vind, maar ook hoe blijer ik ben dat het allemaal redelijk goed is afgelopen met mij.
Morgen terug aan het echte leven beginnen en vanaf donderdag terug revalideren. Groetjes
Abonneren op:
Posts (Atom)