Deze week heb ik aan verschillende activiteiten van school deelgenomen: schoolfeest, proclamatie en afsluiting van het schooljaar en ik moet zeggen 'Het was heavy'. Op het moment zelf alles prima in orde, maar als je dan thuis komt te moe om te kunnen slapen, te veel prikkels in je hoofd, hoofdpijn, scheel zien (figuurlijk). Op voorhand denk je dat je dat wel aankan, ter plekke ook nog, maar achteraf moet je het bekopen. Daarom is er nu vakantie. De kids wat entertainen en vooral ook genieten.
Dat is de boodschap.
Nog 2x in de week revalideren en hopen op nog een beetje vooruitgang en dan zien we wel waar dat we terecht gaan komen. Afwachten maar en niet te veel piekeren.
zaterdag 28 juni 2014
dinsdag 10 juni 2014
Dinsdag 10 juni 2014
Deze morgen had ik een afspraak met de neuroloog. Dacht dat hij een EEG zou maken, maar hij heeft enkel mijn reflexen getest. Die waren goed, trager als links, maar goed. Aan mijn uitleg kon hij opmaken dat met medicatie mijn epilepsie onder controle is. Gelukkig.
Toen heeft hij naar de neurochirurg gebeld wat de termijn is om na zo een ingreep terug te mogen autorijden, maar daar stond geen termijn op. Dus heeft hij zelf beslist dat ik pas vanaf 14 juli mag beginnen rijden, dan is dat half jaar om na de ingreep. Dan ben ik ook wettelijk in orde voor de verzekering. Toch wel belangrijk.
Had gehoopt van nu al, maar wat is een maand na wat ik al overbrugt heb en gewonnen heb?
Voor de rest moet ik mijn medicatie nemen tot februari en dan terug bij hem op controle om eventueel de medicatie af te bouwen.
Weer een stap in de goede richting. Joepie!
Toen heeft hij naar de neurochirurg gebeld wat de termijn is om na zo een ingreep terug te mogen autorijden, maar daar stond geen termijn op. Dus heeft hij zelf beslist dat ik pas vanaf 14 juli mag beginnen rijden, dan is dat half jaar om na de ingreep. Dan ben ik ook wettelijk in orde voor de verzekering. Toch wel belangrijk.
Had gehoopt van nu al, maar wat is een maand na wat ik al overbrugt heb en gewonnen heb?
Voor de rest moet ik mijn medicatie nemen tot februari en dan terug bij hem op controle om eventueel de medicatie af te bouwen.
Weer een stap in de goede richting. Joepie!
zondag 8 juni 2014
Zondag 8 juni 2014
Na ongeveer 24 uur mij herpakt en er terug positief tegenaan gegaan. Heb opnieuw een doel gezocht en gevonden: koekjes bakken, mijn naaimachine terug boven gehaald, een boek gezocht om te lezen. Dus vol goede moed verder.
Heb het er met de psycholoog over gehad en ze vertelde dat ik nu sterker was dan de voorbije maanden omdat ik heb toegegeven dat ik het moeilijk had en dat ik wist dat ik iets moet zoeken wat mij voldoening geeft om weer positief in het leven te staan. Was ook heel normaal dat ik in een diep zwart gat zou vallen, ze was alleen aan het wachten wanneer dat zou gebeuren.
Heb ondertussen ook gevraagd om ergo af te bouwen, vermits ik daar het huishouden moet doen, spelletjes spelen, ... terwijl ik dat thuis al allemaal al lang doe. Waarschijnlijk komt er dan een half uur psycho of kiné bij. Niet erg, want nog steeds nodig.
Nu is het gewoon afwachten tot dinsdag, spannend!
Hou jullie op de hoogte.
Heb het er met de psycholoog over gehad en ze vertelde dat ik nu sterker was dan de voorbije maanden omdat ik heb toegegeven dat ik het moeilijk had en dat ik wist dat ik iets moet zoeken wat mij voldoening geeft om weer positief in het leven te staan. Was ook heel normaal dat ik in een diep zwart gat zou vallen, ze was alleen aan het wachten wanneer dat zou gebeuren.
Heb ondertussen ook gevraagd om ergo af te bouwen, vermits ik daar het huishouden moet doen, spelletjes spelen, ... terwijl ik dat thuis al allemaal al lang doe. Waarschijnlijk komt er dan een half uur psycho of kiné bij. Niet erg, want nog steeds nodig.
Nu is het gewoon afwachten tot dinsdag, spannend!
Hou jullie op de hoogte.
donderdag 5 juni 2014
Donderdag 5 juni 2014
Het communiefeest is achter de rug, alles is weer aan de kant. Amaai, vermoeiend. Ben 3 dagen stikkapot geweest. Helaas voel je dat de dag zelf weer niet, dus ga je een stapje te ver. Nu heb ik het weer gevoeld en gedacht: Ah ja. Maar je wil dat alles perfect verloopt en je er in je eigen huis niet mee bezig houden, is moeilijk.
Ook het schooljaar kort op en er komen steeds meer vragen in mijn hoofd geslopen. Wat naar september toe? Kan ik terug beginnen? Wat kan ik aan?
Heb er met de psycholoog over gepraat en we hebben voorlopig hard gewerkt aan het terug lesgeven in 1 en 2, maar nu tot eind juli, begin augustus wil ze met mij gaan werken naar de bovenbouw toe. Alleen is het in de realiteit toch nog anders lesgeven aan een hele klas dan 1 brave leerling voor mij te hebben zitten.
Die vragen maken het voorlopig zo moeilijk voor mij, samen met het uitzichtloze en daarbij komt ook nog eens dat mijn doel (communiefeest) helemaal afgerond is, dus zit momenteel in een diep gat.
Mijn dagen zien er altijd hetzelfde uit, geen uitdaging meer: therapie (3x in de week), opruimen, wassen, strijken, koken. Kan je zeggen, word er stilaan goed in, maar geeft me geen voldoening. Zou leuke dingen kunnen doen, maar heb er gewoon geen zin in. Wil met de fiets eens rond, maar dan is het slecht weer.
Ben eens benieuwd als ik dinsdag de uitslag krijg van mijn EEG. Ben er banger voor dan voor mijn vorige controle. Maar belangrijk is dat ik dan weet of ik terug rond kan zonder steeds hulp te moeten inschakelen.
Heb alles zo lang verdrongen en positief opgenomen, maar de verwerking heeft ondertussen toch de bovenhand gekregen. Jammer, maar normaal. Zei de psycholoog ook, dus moet nu terug op zoek naar een doel waar ik wel weer voldoening uit kan halen. Zal eens op zoek gaan en wie weet kom ik nog wel iets tegen.
Hou jullie op de hoogte!
Ook het schooljaar kort op en er komen steeds meer vragen in mijn hoofd geslopen. Wat naar september toe? Kan ik terug beginnen? Wat kan ik aan?
Heb er met de psycholoog over gepraat en we hebben voorlopig hard gewerkt aan het terug lesgeven in 1 en 2, maar nu tot eind juli, begin augustus wil ze met mij gaan werken naar de bovenbouw toe. Alleen is het in de realiteit toch nog anders lesgeven aan een hele klas dan 1 brave leerling voor mij te hebben zitten.
Die vragen maken het voorlopig zo moeilijk voor mij, samen met het uitzichtloze en daarbij komt ook nog eens dat mijn doel (communiefeest) helemaal afgerond is, dus zit momenteel in een diep gat.
Mijn dagen zien er altijd hetzelfde uit, geen uitdaging meer: therapie (3x in de week), opruimen, wassen, strijken, koken. Kan je zeggen, word er stilaan goed in, maar geeft me geen voldoening. Zou leuke dingen kunnen doen, maar heb er gewoon geen zin in. Wil met de fiets eens rond, maar dan is het slecht weer.
Ben eens benieuwd als ik dinsdag de uitslag krijg van mijn EEG. Ben er banger voor dan voor mijn vorige controle. Maar belangrijk is dat ik dan weet of ik terug rond kan zonder steeds hulp te moeten inschakelen.
Heb alles zo lang verdrongen en positief opgenomen, maar de verwerking heeft ondertussen toch de bovenhand gekregen. Jammer, maar normaal. Zei de psycholoog ook, dus moet nu terug op zoek naar een doel waar ik wel weer voldoening uit kan halen. Zal eens op zoek gaan en wie weet kom ik nog wel iets tegen.
Hou jullie op de hoogte!
Abonneren op:
Posts (Atom)