Het autorijden lukt vrij aardig, buiten het vertrekken en de rotondes. Het doseren bij het begin is nog een beetje moeilijk, maar zodra ik goed op weg ben, lijkt het alsof er geen half jaar overheen is gegaan.
Helaas zijn mijn nachten niet zo schitterend meer. Ga al later slapen dan een tijd geleden en dan slaap ik vast tot ergens rond de klok van 4 en vanaf dan val ik pas terug in slaap tegen de morgen. Ondertussen malen er allemaal gedachten door mijn hoofd en pieker ik Me suf over vanalles en nog wat. Ik dacht dat ik een zorgeloos leven had met tijd voor herstel. Niet dus.
Gisteren nog maar eens een half pilletje gepakt, maar ook dat heeft niet geholpen. En voor de rest van de dag is het maar door blijven gaan. Misschien maak ik mij te moe en ben ik oververmoeid. Wie zal het zeggen?
Ook de pillen voor de bloeddruk mochten afgebouwd worden, maar vermits die nog steeds aan de hoge kant is, gewoon verder blijven innemen en opmeten. We zijn er dus nog steeds niet. Tijd brengt raad, zeggen ZE. Maar ZE vertellen er niet bij hoelang die tijd duurt. Iemand een glazen bol die ik mag lenen?
Ook mijn rechterkant qua gevoel tegen de avond is niet meer zoals ervoor. Het half jaar na de operatie is woensdag om en dan zou het moeten zijn zoals voorheen. Maar geloof niet in wonderen. Dus dat ga ik er waarschijnlijk aan overhouden. Heb vorige zondag ook een hele tijd gestaan en heb dat 2dagen moeten bekopen. Een pijnlijk Been en nog meer last van mijn rechterknie. Balen is dat als je denkt dat het in orde was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten