Gisterenmorgen goed vertrokken vanuit Genk. Om kwart voor 10 was ik terug op Peltse bodem. Heerlijk. Zie gelukkig net niet mijn tuin vanuit mijn kamer, maar wel de kids iedere dag. Joepie! Iets om naar uit te kijken.
Gisteren wat gesprekken gehad, maar vooral veel gerust. Zeker voor het werk dat komen gaat.
Deze morgen al vroeg op, heel wat onderzoeken, vlug eten en 2 uur revalidatie gehad. Heb al lang niet zoveel meer gesport :)
Het slechte nieuws is dat je daar pas achter komt wat je allemaal niet meer kan. Confronterend en frustrerend. En ook mentaal niet gemakkelijk.Maar het hoort bij de verwerking. Alleen moet ik mijn knop nog proberen om te draaien.
Nu even rusten en dan dadelijk wordt mijn fijne motoriek onder handen genomen. Belangrijk als juf, dat weer alles vlot verloopt.
De dingen die je allemaal niet meer kan....idd niet simpel om mee om te gaan, MAAR kijk dan eens wat je al wel weer allemaal kan! Elke dag een stap in de goede richting! Je laat nu al zien dat je de huidige beperkingen klein kan krijgen. Blijf positief en trek je op aan elke verbetering, en de vrienden en familie die je steunen, ok? Dikke knuffel, lientje x
BeantwoordenVerwijderenen wij zullen straks eens op bezoek komen sé!
BeantwoordenVerwijderenFijn te lezen dat je nu kort bij huis kunt revalideren. En kunt genieten van de bezoekjes van je Kids :-)
BeantwoordenVerwijderenDoe zo voort ! En in gedachten duimen we mee voor een spoedig herstel !
Superdikke Knuffel van Femke, Dafne & Vincent
Veel liefs van Nathalie & Geert