Vandaag weer vroeg uit de veren alhoewel ik nog serieus in dromenland was. De laatste nietjes eruit gehaald. Nu heb ik pas een modern kapsel.
Vol goede moed aan mijn oefeningen begonnen en goed dat die lukten. Fier op mijn eigen. Ook alweer een half uur overgewerkt.
Toen door naar de psycholoog. Moeilijke testen voor mijn concentratie, maar geslaagd. Ik vond het slecht gaan, maar mijn score was beter dan de gemiddelde Belg die niets in zijn hoofd heeft gehad. Als dat geen motivatie is?
Huiswerk: een krantenartikel lezen, samenvatten in staakwoorden en herlezen.
Toen de dokter terug op bezoek om het over gisteren te hebben. Nu kan ik het beter plaatsen: ik kreeg heel veel cortisone die nog serieus moet afgebouwd worden en omdat de bijnieren zelf ook cortisone aanmaken in mijn lichaam moeten die de werking terug over gaan nemen. Vermits dat ze dat op korte tijd gaan doen, moeten ze mijn nierfuncties goed in het oog gaan houden. Dat is dus de reden! Aanvaardbaar!
Heb mij er dus helemaal bij neergelegd en ga er weer volle bak tegenaan.
Namiddag nog ergo gehad. Moest gaan strijken, maar de keuken was bezet. Dus oog-hand-coördinatie getest adhv computerspelletjes en met tennisballen gooien, ...
Binnenkort verslaafd aan spelletjes ;)
Heb wel gevraagd om de fluo-ballen te wisselen voor witte, want moet bij alles zo nadenken dat ik van die kleur begon te draaien. Met wit was dat minder.
Ook al grondoefeningen gedaan: zitten en opstaan zonder de handen te gebruiken. Pppffffff, niet gemakkelijk en nu is mijn been heel moe. Het kijkt uit naar rust.
Morgen weer een serieuze oefendag. Tot morgen!!!
Hey Katrien
BeantwoordenVerwijderenIk heb vroeger bij Flip op school gezeten in TNA en ik heb je hele februari blog gelezen vandaag nadat uw broer mij de link nog eens had doorgestuurd. Ik heb sinds de eerste dag in januari al alle dagen aan je gedacht, en ik wens je het allerbeste!
Je bent zo enorm sterk en je motiveert me meer dan je ooit zal weten. Hou vol, supermeid! Het stukje waar je het over je dochtertje had die het allemaal eventjes te veel werd, deed mij tranen in de ogen. Ik kan het mij niet voorstellen dat ik zoiets zou moeten meemaken met mijn eigen kinderen.
Weet dat het okee is om het af en toe eens eventjes te "verliezen", zowel voor je kinderen als jezelf en je man. Ween gerust eens allemaal samen, het kan je misschien goeddoen. Ach, waarom geef ik jou advise? Het ziet er naaruit dat je het allemaal onder controle hebt!
Veel sterkte gewenst vanuit het warme California ;)
Liefs,
Vanessa