Eerst en vooral wil ik iedereen bedanken die mij steunt met kaartjes, berichten, bloemen of onrechtstreeks. Dat doet enorm goed. Want ik moet even vermelden dat het eindelijk stilaan allemaal begint door te dringen tot mij. Sinds het weekend gaat het mentaal heel wat minder.
Gelukkig zijn er heel wat mensen die mij zorgeloze momenten bezorgen en de pilletjes geven mij de nodige nachtrust. Je denkt dat je wel kan slapen, maar valse hoop. Dus die pillen worden 's avonds mijn beste vriend.
Wat mij nog frustreert: je denkt dat het goed met je gaat en gaat ergens mee naartoe, maar dat moet ik steeds meer achteraf bekopen. Bij een wandeling wordt mijn been steeds meer elastiek en bij thuiskomst zit er niet veel gevoel meer in en voelt het slap aan. Hatelijk.
Of je bent iets aan het schrijven of knippen en dan besef je plots dat dat misschien niet meer zo evident is na de operatie. Weet het, moet daar niet over nadenken, maar als je alleen in huis zit, gebeurt dat toch onvermijdelijk. Bewust of onbewust, willend of niet willend.
Nu ga ik op zoek naar terug wat goede moed. Alle kleine beetjes helpen.
Tot binnenkort
Je mag idd niet te veel denken aan hoe het zal zijn na de operatie....maar dat is voor ons natuurlijk weer makkelijk gezegd hé! Hopelijk heb je niet te veel momenten dat je alleen zit zodat de negatieve gedachten geen kans kunnen maken! En anders bel je mij maar op voor wat peptalk :) of als ik moet langskomen, niet twijfelen dan en laat mij iets weten! Ik ben er voor jou hoor, ook na de operatie....met of zonder elastieken been en flubberarm...we gaan er tegen vechten, ok? Dikke knuffel, karolien xxx
BeantwoordenVerwijderenDag Katrien
BeantwoordenVerwijderenJe kent ons wel niet, maar we zijn de voorbije week met Rita en Hubert samen op reis geweest naar Oostenrijk. Daar hebben we gehoord van jouw wedervaren en hebben via de blog alles gelezen. Om dit zo te kunnen neerschrijven moet je wel een heel sterke vrouw zijn, alle respect en bewondering daarvoor. Wij zijn ervan overtuigd dat alles goed komt en duimen ervoor. Goede moed!
Guido en Ria Miermans uit Kaulille
Wat een verhaal, het was even schrikken toen ik dit allemaal las.
BeantwoordenVerwijderenVeel succes met de operatie. Hou je positiviteit vast, schitterend hoe je dat doet. We blijven je volgen en steunen via de blog.
Groetjes uit Zonhoven
An Nys