Volle bak voorbereidingen aan het treffen voor de communie van ons Marie nu donderdag.
Dat vergt pas veel van mij, maar goed dat ik zoveel hulp krijg.
Het is nog steeds niet gemakkelijk om alles op een rijtje te zetten en te volgen. Planning maken, inkopen doen, rekeningen betalen binnen de tijd,... Daar komt pas veel bij kijken. En al bezig van oktober!!!
Het slapen mindert ook per nacht, maar het piekeren vermeerdert. Wat heeft het voor zin? Niets, maar ik kan het niet uitschakelen.
Deze dagen ook al een paar keer moeten denken aan wat ik Frank in december verteld heb: Jij moet alleen voor het communiefeest zorgen, ik kan dat dan niet meer. Alsof ik toen al iets gevoeld heb, maar de diagnose was nog niet gesteld. Zesde zintuig of hoe noemen ze dat? Ik vind het in ieder geval akelig en er bekruipt me dan ook een heel raar gevoel, om over mijn emoties nog maar te zwijgen.
MAAR het goede nieuws is dat ik er donderdag gewoon bij ga zijn, het feest is grotendeels door mij georganiseerd en ik ga proberen te genieten. Ook al weet ik nu dat ik daar de rest van de week voor zal moeten boeten. Ik heb het allemaal over voor mijn meisje.
En wij gaan mee genieten, wees daar maar zeker van! Tzal een memorabel dagje worden...voor Marie, maar ook voor jou omdat je het toch maar weer mooi voor mekaar gekregen hebt, had je dat durven dromen in februari? Wij zeker wel, we hebben er steeds in geloofd meid! Dus laat morgen niks een obstakel zijn en geniet eenvoudigweg! Easy does It! En de rest komt vanzelf wel ;)
BeantwoordenVerwijderenTot morgen X