Na mij zaterdag rotslecht en miserabel te hebben gevoeld, zondag opgestaan alsof de zaterdag er niet is geweest. Gelukkig! Nergens meer last van. Terug gewoon kunnen functioneren. En, niet onbelangrijk, goed bijgeslapen.
Deze week nog verschillende keren paniekaanvallen gehad met duizeligheid, hartkloppingen en benauwdheid. Heel akelig allemaal. Het gevoel dat ik beter en veilig thuis kan blijven. Maar mezelf opsluiten heeft ook totaal geen zin en nut. Krijg dat echt als ik zie of weet dat het druk is waar ik naartoe ga. Dan begint dat te malen en wordt het erger. Niet dat ik het bewust doe.
Heb er over gesproken met verschillende mensen en weet nu dat dat bij de afbouw van mijn medicatie hoort en dat ik daardoor moet. Het zal niet de laatste keer zijn dat ik het ga krijgen.
Daarom neem ik iets om te kalmeren en dat helpt. Er wordt mij ook aangeraden om steeds een zakje mee te nemen, vermits het de symptomen van hyperventilatie zijn. En vooral ook op mijn ademhaling blijven letten.
Stelt mij in ieder geval gerust. Voorlopig!
Gisteren opnieuw een stap verder gegaan met de afbouw.
Vandaag wel een goede en vooral aanvalsvrije dag achter de rug.
Volhouden, Rome is niet in één dag gebouwd en zo zal het wellicht ook met je herstel gaan.
BeantwoordenVerwijderen