Het gaat goed met mij. Krijg mijn dagen vlot om en veel tijd over heb ik niet. Gelukkig maar! Anders zou het piekertijd zijn. En dat is voor niets of niemand goed.
Gisterenavond begon het al. Doodmoe, maar niet in slaap geraken. Mijn gedachten bleven afdwalen naar het verleden en naar morgen. Dan heb ik terug een afspraak bij de neuroloog. Die gaat bekijken of de medicatie mag afgebouwd worden. Dat wordt weer spannend!!! Hoop dat ik dan ook nog genoeg om handen ga hebben. Niet dat ik mij op alle kleine details kan focussen. En constant in paniek ga leven. Dat lijkt mij iets om gek van te worden.
Duimen maar en het vervolg lezen jullie hier wel. Ik ben er nog niet, dus de blog stopt nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten